Η αποδοχή της διάγνωσης του Αλτσχάιμερ
‘Εμένα δεν θα μου συμβεί ποτέ’. Αυτό σκεφτόμαστε όλοι όταν μας έρχονται στο νου αρρώστιες. Πιστεύουμε ότι είμαστε άτρωτοι, το οποίο είναι πολύ ανθρώπινο και κατανοητό. Είναι δύσκολο για οποιονδήποτε να αποδεχθεί ότι μπορεί να αρρωστήσει και να χρειάζεται τη βοήθεια των οικείων του ή κάποια φαρμακευτική αγωγή.
Ειδικά η διάγνωση του Αλτσχάιμερ είναι μία ιδιαίτερα δύσκολη υπόθεση, κυρίως επειδή η εξέλιξη της νόσου είναι σχεδόν προδιαγεγραμμένη. Δυστυχώς η ιατρική αδυνατεί να θεραπεύσει τη νόσο και μπορεί μόνο να επιβραδύνει την εξέλιξή της—στην καλύτερη περίπτωση. Ο ασθενής ενημερώνεται συνήθως όταν έχει ακόμα τη δυνατότητα να καταλάβει πόσο δύσκολος είναι ο δρόμος μπροστά του.
Για όσους ζουν με έναν άνθρωπο που έχει άνοια ή έχουν οι ίδιοι διαγνωστεί με Αλτσχάιμερ, καλό είναι να ξέρουν πώς να διαχειριστούν και τελικά να αποδεχθούν τη διάγνωση.
Δώστε χρόνο
Είτε πρόκειται για έναν δικό σας άνθρωπο είτε για εσάς, δώστε χρόνο στον εαυτό σας να αποδεχθεί τη διάγνωση. Οι άνθρωποι είμαστε πολύ διαφορετικοί και ο καθένας χρειάζεται το δικό του χρόνο για να καταλάβει και αν διαχειριστεί τη διάγνωση.
Αναγνωρίζοντας τα αισθήματά μας
Μία διάγνωση για άνοια ή Αλτσχάιμερ συνοδεύεται από έντονα συναισθήματα για όλους τους εμπλεκόμενους, ξεκινώντας από τη λύπη, το άγχος ή το θυμό.
Λύπη και στεναχώρια
Μία διάγνωση για άνοια ή Αλτσχάιμερ πυροδοτεί μια ψυχοφθόρα διαδικασία. Ο άνθρωπος νιώθει λύπη και θυμό γιατί φοβάται ότι θα ξεχάσει όσα έζησε και θα χαθεί, σταδιακά, μέσα στην άνοια. Επειδή ξέρουμε πώς εξελίσσεται συνήθως η νόσος, καλό είναι να δώσουμε χρόνο στον εαυτό μας ή στο άνθρωπό μας να βιώσει τη λύπη και τη στεναχώρια.
Θυμός και άρνηση
Είναι λογικό ο ασθενής να νιώθει ότι η διάγνωση τον ξεπερνάει. Είναι δύσκολο για το μυαλό να κατανοήσει αυτό που θα συμβεί όσο ακόμα λειτουργεί ικανοποιητικά. Για αυτό και υπάρχει θυμός και άρνηση να αποδεχθούμε κάτι που φαίνεται αναπόφευκτο.
Κατάθλιψη και αγωνία για τους αγαπημένους
Είναι πολύ πιθανό να νιώσει κατάθλιψη τόσο ο ασθενής όσο και οι οικείοι του, γιατί είναι ο τρόπος του μυαλού να αντιμετωπίσει μια τόσο δύσκολη διάγνωση. Επίσης, ένας άνθρωπος που μόλις διαγνώστηκε με άνοια ξέρει ότι θα επιβαρύνει τους οικείους του και θα χρειαστεί τη βοήθειά τους. Υπάρχει η αίσθηση ότι θα γίνει βάρος ενώ μέχρι πρότινος ήταν ένας άνθρωπος υπεύθυνος για τη ζωή του και απολύτως ενεργός.
Απομόνωση
Η διάγνωση του Αλτσχάιμερ οδηγεί πολλούς ανθρώπους στην απομόνωση. Νιώθουν ότι οι γύρω τους δεν τους καταλαβαίνουν και δεν μπορούν να κατανοήσουν τι βιώνουν. Είναι πολύ δύσκολο για έναν άνθρωπο να αποδεχτεί τις αλλαγές που γίνονται και θα γίνονται στη ζωή του.
Η φάση της απομόνωσης μπορεί να οδηγήσει έναν άνθρωπο στο να μην δείχνει ενδιαφέρον για σχέσεις και συναναστροφές γιατί δεν μπορεί να τις διαχειριστεί. Σαν αποτέλεσμα, όμως, νιώθει μόνος και απομονωμένος.
Θυμηθείτε την ταυτότητά σας
Το ότι υπάρχει μια διάγνωση για Αλτσχάιμερ δεν σημαίνει ότι χάνετε την ταυτότητά σας, είτε είστε ο ασθενής είτε ο φροντιστής.
Ένας ασθενής πρέπει να θυμάται ότι παραμένει πατέρας, σύζυγος, βοηθός, κόρη, αδελφός και θείος. Έχει καταφέρει πολλά στη ζωή του—επαγγελματικά και προσωπικά—τα οποία τίποτα δεν μπορεί να του αφαιρέσει. Έχει παίξει πιάνο, είναι καλός μάγειρας, έμαθε ισπανικά στα 60 ή έπαιζε θέατρο στο σχολείο. Όλα αυτά χαρακτηρίζουν την προσωπικότητα και την ταυτότητά του και κανείς δεν μπορεί να του τα αφαιρέσει.
Διαχείριση της διάγνωσης
Μετά τη διάγνωση και τη δυσκολία αποδοχής, ένας άνθρωπος πρέπει να διαχειριστεί τον εαυτό του, τη νόσο και πώς θα τον επηρεάσει.
Μιλήστε
Είναι λογικό να υπάρχει τάση για απομόνωση αλλά, αν καταφέρετε να ξεπεράσετε αυτή τη φάση, θα σας κάνει πολύ καλό να μιλήσετε. Είτε πρόκειται για εσάς είτε για τον δικό σας άνθρωπο, είναι απελευθερωτικό να μιλήσετε για τους φόβους σας και το πώς βιώνετε τη διάγνωση.
Δεν είναι ανάγκη να μιλήσετε μόνο με τους δικούς σας ανθρώπους. Μπορείτε να επικοινωνήσετε με κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, έναν ψυχολόγο, κάποιον φίλο ή ακόμα και με άλλους ανθρώπους που βιώνουν τα πρώτα στάδια του Αλτσχάιμερ. Μιλήστε για τις εμπειρίες σας, τους φόβους και τις ανησυχίες σας, ακόμα και για την καθημερινότητά σας που αλλάζει και σας τρομάζει.
Καλό είναι να έχετε έναν ευρύ κύκλο ανθρώπων στους οποίους απευθύνεστε και συζητάτε διαφορετικές φάσεις της νόσου. Σε κάποιους μπορεί να μιλήσετε για τους φόβους, με άλλους για τις ελπίδες για θεραπεία, ενώ με άλλους μπορεί απλά να θέλετε να αναπολήσετε το παρελθόν και όσα ζήσατε.
Και βέβαια πρέπει να μιλήσετε με τον ιατρό και τον νευρολόγο. Αν είστε ο ασθενής, ρωτήστε για τα στάδια και τι δυνατότητες έχετε για να αργοπορήσετε την εξέλιξη της νόσου. Αν ένας δικός σας άνθρωπος νοσεί, ρωτήστε τον γιατρό για το τι πρέπει να αναμένετε και πώς μπορείτε να ανταποκριθείτε στο νέο σας ρόλο. Συζητήστε ιδιαίτερα τους φόβους σας, γιατί είναι και αυτοί μέρος της διαδρομής που θα πρέπει να διανύσετε.
Μάθετε για την άνοια
Οι πιο πολλοί άνθρωποι θέλουν να ξέρουν πώς θα εξελιχθεί η νόσος. Μάθετε για την άνοια και το Αλτσχάιμερ. Ρωτήστε για την πρόοδο της νόσου, μάθετε για τις υπάρχουσες θεραπείες και ρωτήστε αν υπάρχει κάποιο καινούριο φάρμακο. Η γνώση είναι πολλές φορές απελευθερωτική γιατί δίνει δύναμη. Είναι ένας τρόπος να νιώσετε ότι ελέγχετε την κατάσταση ακόμα κι αν φοβάστε ότι σιγά-σιγά αυτός ο έλεγχος θα ελαττωθεί.
Προσαρμοστείτε
Μπορείτε να βοηθήσετε τη καθημερινότητά σας προσαρμόζοντας το σπίτι και τις συνθήκες διαβίωσης, είτε είστε εσείς ο ασθενής είτε πρόκειται για κάποιον αγαπημένο σας.
Μπορείτε να αφαιρέσετε εμπόδια στην κίνηση μέσα στο σπίτι όπως χαμηλά τραπεζάκια, διακοσμητικά, μαξιλάρες και άλλα τα οποία θα σας μπερδεύουν όταν κινείστε.
Αυξήστε το φωτισμό στο σπίτι για να διευκολύνετε την κίνηση μέσα σε δωμάτια και μεταξύ χώρων.
Οργανώστε καθημερινές ρουτίνες που θα σας βοηθήσουν να τις θυμάστε και να ορίζετε τη μέρα σας. Για παράδειγμα, βάλτε τα κλειδιά σε ένα γάντζο δίπλα στην πόρτα με τα παπούτσια παραδίπλα. Έτσι, θα βοηθήσετε τον εαυτό σας ή τον αγαπημένο σας άνθρωπο στο να βρίσκει τα πράγματα εύκολα χωρίς εκνευρισμό.
Ο εκνευρισμός προκαλείται από τη συνειδητοποίηση ότι το μυαλό σιγά σιγά ξεχνάει. Αν τα πράγματα είναι απλά, έχετε λιγότερες πιθανότητες να νιώσετε ότι είστε ευάλωτος.
Οίκος ευγηρίας Ηράκλειος
Είναι δύσκολο για ανθρώπους με προχωρημένη άνοια να ζήσουν ανεξάρτητοι. Εξίσου δύσκολο είναι να φροντίζει κάποιος έναν ασθενή.
Στον οίκο ευγηρίας Ηράκλειος φροντίζουμε ανθρώπους με άνοια και Αλτσχάιμερ και τους παρέχουμε άψογη φροντίδα με ειδικευμένο νοσηλευτικό προσωπικό. Αν νιώθετε ότι είτε εσείς είτε ο άνθρωπός σας δεν μπορείτε να εξυπηρετηθείτε στο σπίτι, ενημερωθείτε εδώ για τις τιμές του γηροκομείου, επικοινωνήστε με τη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων Ηράκλειος online, καλέστε μας στο 210 28 46 000 ή επισκεφθείτε μας στη διεύθυνση Πευκών 9-11, Νέο Ηράκλειο για να συζητήσουμε τις ανάγκες σας!