Πώς εξηγούμε στα παιδιά ότι ο παππούς έχει Αλτσχάιμερ;
Πόσο δύσκολο είναι να εξηγήσουμε σε ένα μικρό παιδί ότι ο παππούς αρχίζει να ξεχνάει! Τα παιδιά δυσκολεύονται να καταλάβουν τις αλλαγές, ιδίως σε αγαπημένα πρόσωπα. Χρειάζεται ειδική προσέγγιση που να εξηγήσει την κατάσταση χωρίς να την δραματοποιεί.
Ακόμα κι όταν δεν το δείχνουν, τα παιδιά αντιλαμβάνονται τις αλλαγές. Αν δουν ότι ο παππούς δεν θυμάται τι έκανε χθες ή πού πήγαν διακοπές όλοι μαζί, το παιδί το σημειώνει στο μυαλό του. Οπότε καλό είναι να είμαστε διαθέσιμοι για να απαντήσουμε στα αναπόφευκτα ερωτήματα.
Τα παιδιά όμως είναι και μικρά. Επομένως, χρειάζονται ειδική μεταχείριση για να καταλάβουν την κατάσταση. Για να δούμε, λοιπόν, πώς εξηγούμε στα παιδιά ότι η παππούς έχει άνοια ή Αλτσχάιμερ.
Είμαστε ειλικρινείς
Δεν μπορούμε να ξεφύγουμε από την εξυπνάδα και παρατηρητικότητα των παιδιών. Για αυτό και είναι μάταιο να λέμε ψέματα ή να κρύβουμε την κατάσταση.
Συνεπώς, καλό είναι να συζητήσουμε με απλά λόγια και ανάλογα με την ηλικία τους την κατάσταση που βιώνουν. Για παράδειγμα, μπορεί να πούμε ότι ναι, όντως ο παππούς έχει αρχίσει να ξεχνάει και αυτό είναι κάτι που πρέπει να αποδεχτούμε. Δεν ξέρουμε αν θα γίνει καλύτερα αλλά ξέρουμε ότι τα αγαπάει πολύ. Δεν μεγαλοποιούμε τα πράγματα ούτε όμως και τα αγνοούμε. Προφανώς και το παιδί έχει αντιληφθεί ότι κάτι έχει αλλάξει και απαντάμε στα ερωτήματά του.
Προσαρμόζουμε την εξήγηση στην ηλικία τους
Ανάλογα με την ηλικία των παιδιών, προσαρμόζουμε την εξήγηση. Τα μικρά παιδιά απλά νιώθουν ότι το μυαλό του παππού δυσκολεύεται να θυμηθεί πράγματα και πρόσωπα. Τα μεγαλύτερα παιδιά, όμως, μπορούν να καταλάβουν πώς λειτουργεί το μυαλό και πώς εξελίσσεται η νόσος.
Επομένως, δίνουμε πληροφορίες που ανταποκρίνονται στην νοητική ηλικία των παιδιών. Οι πολλές λεπτομέρειες θα τα μπερδέψουν αλλά μία πολύ φτωχή εξήγηση θα τα αφήσει με περισσότερα ερωτήματα.
Αφήνουμε το παιδί να οδηγήσει την συζήτηση
Τα παιδιά θα ανταποκριθούν στην συζήτηση με τον δικό τους τρόπο. Ακούστε τι ρωτάνε και τι απορίες έχουν. Θα κάνουν ερωτήσεις οι οποίες θα οδηγήσουν σε περαιτέρω εξηγήσεις. Αυτό είναι καλό γιατί το παιδί κάνει τις ερωτήσεις που εκείνο νιώθει αναγκαίες, οπότε ακολουθούμε τη συζήτηση με τους δικούς τους ρυθμούς.
Απαντάμε σε ερωτήσεις
Είναι δύσκολο να υπεκφύγουμε από τις ερωτήσεις των παιδιών. ‘Θα με θυμάται ο παππούς;’ ‘Και αν ξεχάσει πού μένουμε;’ ‘Θα μου λέει ιστορίες από παλιά;’
Μερικές ερωτήσεις είναι δύσκολο να απαντηθούν. Ας είμαστε ειλικρινείς: πείτε ότι δεν ξέρετε. Όσες ερωτήσεις μπορείτε να απαντήσετε, δώστε εξηγήσεις απλές και κατανοητές. Τονίστε ότι, ακόμα κι αν δεν δείχνει να τα θυμάται, πάντα θα τα αγαπάει.
Δίνουμε χώρο στο συναίσθημα
Το παιδί αναπόφευκτα θα νιώσει αρνητικά συναισθήματα όπως φόβο, ανασφάλεια και θλίψη. Καλό είναι να αφήσουμε το παιδί να βιώσει τα συναισθήματά του. Παραδεχτείτε πώς νιώθετε κι εσείς — δεν υπάρχει λόγος να προσποιήστε ότι εσάς δεν σας επηρεάζει συναισθηματικά η κατάσταση. Αυτό διευκολύνει το παιδί να διαχειριστεί να συναισθήματά του επειδή νιώθει ότι δεν είναι παράλογα.
Πάνω απ’όλα, θυμίστε στο παιδί ότι εσείς είστε εκεί για να το ακούσετε και να του συμπαρασταθείτε.
Κρατάμε τη ρουτίνα
Σε καμία οικογένεια δεν είναι εύκολη η διάγνωση για Αλτσχάιμερ ενός μέλους. Πολλά αλλάζουν και πολλά φαίνονται δύσκολα.
Για ένα παιδί όμως, μετράει πολύ η σταθερότητα και η αίσθηση ρουτίνας. Αυτά δίνουν στο παιδί σιγουριά και ασφάλεια. Όσο μπορείτε διατηρήστε την καθημερινή σας ρουτίνα, τις δραστηριότητες και τις συνήθειες του σπιτιού. Συνεχίστε να επισκέπτεστε τον παππού όπως κάνετε πάντα, έχοντας βέβαια θυμίσει στο παιδί ότι οι συνθήκες μπορεί να αλλάξουν κάποια στιγμή.
Δίνουμε πληροφόρηση
Βρείτε βιβλία που να αντιμετωπίζουν το Αλτσχάιμερ και διαβάστε παραμύθια στα παιδιά. Θα οικειοποιηθούν καλύτερα την κατάσταση και μέσα από το διάβασμα θα δουν ότι κι άλλα παιδιά βιώνουν το ίδιο.
Μεγαλύτερα παιδιά μπορούν να διαβάσουν βιβλία ή να δουν κάποιο βίντεο σχετικά με το πώς εμφανίζεται η νόσος στον εγκέφαλο και πώς μοιάζει ο εγκέφαλος ενός ανθρώπου με άνοια σε σχέση με τον εγκέφαλο ενός υγιούς ανθρώπου.
Υπάρχει πολλή πληροφορία στο διαδίκτυο που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε προς όφελός σας—αλλά και πολλή παραπληροφόρηση που πρέπει να μάθετε στα παιδιά να αγνοούν.
Είμαστε υπομονετικοί και δείχνουμε ενσυναίσθηση
Οι αλλαγές είναι πάντα δύσκολες, ιδίως όταν πρόκειται για θέματα υγείας.
Όλοι θα χάσουμε κάποια στιγμή την ψυχραιμία και την υπομονή μας. Όσο γίνεται, ας είμαστε όλοι υπομονετικοί. Εμείς οι μεγάλοι ας προσπαθήσουμε να δίνουμε το καλό παράδειγμα στα παιδιά, αναγνωρίζοντας παράλληλα και τα δικά μας όρια.
Η υπομονή και η ενσυναίσθηση βοηθούν την κατάσταση. Τα παιδιά μπορούν, για παράδειγμα, να δείξουν καλοσύνη και να πουν ξανά και ξανά την ίδια ιστορία στον παππού. Μπορούν να του θυμίσουν τη σχέση τους και να του πουν εκείνα ιστορίες από τα παλιά.
Η διαδρομή της ανθρώπινης φύσης
Προφανώς και κανείς δεν εύχεται να πάθει Αλτσχάιμερ ούτε να το βιώσει με κάποιον που πάσχει. Αλλά συχνά, το Αλτσχάιμερ είναι η κατάληξη σε μεγάλες ηλικίες. Όσο περισσότερο γερνάμε, τόσο περισσότερο αυξάνονται οι πιθανότητες να πάθουμε άνοια: στους άνω των 85, το ποσοστό είναι 50%.
Τα παιδιά που ζουν με έναν παππού με Αλτσχάιμερ καταλαβαίνουν από μικρά τι είναι η άνοια και πώς εμφανίζεται. Γίνονται πιο συμπονετικά και αποκτούν περισσότερη ωριμότητα—δεξιότητες που θα τα βοηθήσουν πολύ στο μέλλον.
Ο οίκος ευγηρίας Ηράκλειος
Αν έχετε έναν δικό σας άνθρωπο που πάσχει από Αλτσχάιμερ, τότε ίσως ένας οίκος ευγηρίας να είναι η καλύτερη και ασφαλέστερη λύση. Επικοινωνήστε με τον Ηράκλειο online, καλέστε μας στο 210 28 46 000 ή επισκεφθείτε μας πίσω από το σταθμό ΗΣΑΠ Ηρακλείου για να σας βοηθήσουμε και να απαντήσουμε στα ερωτήματά σας!