«Πώς θα δεχτεί ο γονιός μου να πάει σε έναν οίκο ευγηρίας;» «Πόσο ευτυχισμένος θα είναι εκεί;» «Πώς θα συνηθίσει το νέο χώρο;» «Θα τον φροντίσουν καλά;»
Αυτές είναι μερικές από τις πιο συνηθισμένες ερωτήσεις που κάνουν τα παιδιά γονιών που, λόγω συνθηκών, πρέπει να πάνε σε οίκο ευγηρίας.
Υπάρχει όμως και μια άλλη δέσμη ερωτήσεων: πόσο εύκολα θα αποδεχτούν τα παιδιά ότι ένα γονιός τους πρέπει να μπει σε έναν οίκο ευγηρίας; Πόσο εύκολο είναι να συνηθίσουν την απώλεια μίας συχνά καθημερινής επαφής; Πώς αποφεύγει κάποιος τις τύψεις που συχνά μας δημιουργεί ο κοινωνικός μας περίγυρος;
Κανείς δεν δέχεται αψήφιστα τις αλλαγές: όλοι χρειαζόμαστε χρόνο για να αποδεχτούμε κάτι που είναι πέρα από τις συνήθειές μας.
Συχνά επικεντρωνόμαστε στην ψυχολογία του ηλικιωμένου. Αυτό είναι απόλυτα λογικό, αφού η μεγαλύτερη αλλαγή θα γίνει στη ζωή αυτού του ανθρώπου.
Σπανιότερα, όμως, σκεφτόμαστε όμως τα παιδιά που πρέπει να πάρουν τη δύσκολη απόφαση να στερηθούν την καθημερινή επαφή με τον γονιό τους και να αποδεχτούν μια τεράστια αλλαγή στις συνθήκες διαβίωσης και των δυο τους.
Γιατί, λοιπόν, μπορεί να χρειαστεί να βάλουμε τον γονιό μας σε Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων;
Ο γονιός μας πρέπει να έχει σωστή βοήθεια και περίθαλψη
Οι συνθήκες που επιβάλλουν σε ένα παιδί να βάλει τον γονιό του σε οίκο ευγηρίας συχνά σχετίζονται με θέματα υγείας και ασφάλειας. Για παράδειγμα, ένας ηλικιωμένος μπορεί να έχει σωματικά προβλήματα που τον εμποδίζουν να ζήσει κανονικά τη ζωή του. Μπορεί, ακόμα, να έχει νευρολογικά θέματα όπως άνοια που προκαλούν προβλήματα και είναι επικίνδυνα για τη σωματική του ακεραιότητα.
Αν βλέπετε ότι ο γονιός σας πέφτει συχνά, ξεχνάει να φάει, ή δεν θυμάται τα φάρμακά του, ίσως είναι καιρός να ζητήσετε βοήθεια. Ένας οίκος ευγηρίας θα του παρέχει ασφάλεια, συντροφικότητα, απασχόληση, ιατρική παρακολούθηση, υγιεινά και ισορροπημένα γεύματα, καθαριότητα και ό,τι άλλο απαιτείται για μία υψηλή ποιότητα ζωής.
Αντιστροφή των ρόλων
Πολλές φορές είναι δύσκολο για έναν ηλικιωμένο να δεχτεί ότι θα είναι καλύτερα σε μία Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων. Αντί να είναι αυτός που φροντίζει τους άλλους, πρέπει να δεχθεί ότι θα τον φροντίζουν τώρα αυτόν.
Εξίσου δύσκολο μπορεί να είναι το να παραδεχθεί ένα παιδί ότι οι συνθήκες αλλάζουν και εκεί που οι γονείς του το φρόντιζαν, τώρα είναι η σειρά του να τους φροντίσει.
Η αντιστροφή αυτή των ρόλων προκαλεί άγχος σε όλους, συμπεριλαμβανομένων των παιδιών των ηλικιωμένων. Ένας ολόκληρος τρόπος σκέψης—αν όχι ζωής—αλλάζει. Εκεί που οι γονείς ήταν υπεύθυνοι για τα παιδιά, τώρα πρέπει αυτά να αποφασίσουν για αυτούς και μάλιστα για πολύ σοβαρά θέματα.
Βέβαια, αυτό είναι μέρος της ζωής: όσο μεγαλώνουμε, αναλαμβάνουμε καινούριες ευθύνες και παίρνουμε αποφάσεις για άλλους. Όπως αποφασίζουμε σε ποιο σχολείο θα πάνε τα παιδιά μας και αν θα αλλάξουμε εργασία, έτσι καλούμαστε να βοηθήσουμε τους γονείς μας στη μετάβαση προς τη νέα αυτή περίοδο της ζωής τους.
Τα παιδιά νιώθουν τύψεις
Είναι αρκετά συνηθισμένο για τα παιδιά των ηλικιωμένων να νιώθουν τύψεις όταν πρέπει να πάνε τον γονιό τους σε ένα κέντρο φροντίδας ηλικιωμένων. Πολλοί βαρύνονται από μία αίσθηση αποτυχίας, σαν να νιώθουν ότι απέτυχαν ως παιδιά.
Δεν φταίνε, όμως, τα παιδιά για το γήρας και τα προβλήματα υγείας των γονιών τους. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να γίνουν από το σπίτι αλλά κάποιες φορές οι καταστάσεις απαιτούν την επαγγελματική φροντίδα και περίθαλψη που μόνο οι ειδικευμένοι ιατροί ενός γηροκομείου μπορούν να παρέχουν. Ακόμα κι αν έχει τις καλύτερες προθέσεις, ένας νέος δεν έχει ούτε το χρόνο ούτε τις εξειδικευμένες γνώσεις που απαιτούνται.
Οι άνθρωποι είμαστε φτιαγμένοι για να γερνάμε. Θα ήταν ένα μεγάλο δώρο να μπορούσαμε να ζήσουμε μέχρι τα βαθειά μας γεράματα στο σπίτι μας. Αλλά αυτό δεν είναι πάντα εφικτό. Το ίδιο το σώμα των ανθρώπων μερικές φορές τους προδίδει. Αυτή η προδοσία, όμως, δεν πρέπει να μας δημιουργεί τύψεις ότι δεν στεκόμαστε αρκετά δίπλα στο γονιό μας.
Η απόφαση να βάλουμε τον άνθρωπό μας σε ένα γηροκομείο είναι συχνά μια απόφαση ευθύνης που δείχνει ότι παραμερίζουμε τον εγωισμό μας και παίρνουμε μία δύσκολη απόφαση με μοναδικό γνώμονα τι είναι καλύτερο για τον γονιό μας.
Θα είναι καλά ο γονιός μου στον οίκο ευγηρίας;
Όταν πάρουμε την απόφαση να εμπιστευθούμε μία μονάδα φροντίδας ηλικιωμένων, συχνά ακολουθούν νέες έγνοιες: θα είναι καλά στο νέο χώρο; Θα περνάει καλά; Θα τρώει; Θα βρει παρέες;
Ενώ ξέρουμε ότι οι αλλαγές είναι δύσκολες στην αρχή, συχνά το ξεχνάμε όταν αφορά τους γονείς μας. Οι αλλαγές είναι δύσκολες και για τους δύο: και τον γονιό, και το παιδί του.
Ο ηλικιωμένος πρέπει να συνηθίσει έναν καινούριο χώρο. Το παιδί πρέπει να συνηθίσει μια νέα πραγματικότητα. Το πατρικό έχει αδειάσει και όλες οι συνήθειες και σχέσεις επαναπροσδιορίζονται.
Ευτυχώς, αν επιλέξετε έναν σωστό και επαγγελματικό οίκο ευγηρίας που σέβεται και φροντίζει με αγάπη τον γονιό σας, τότε η μετάβαση στη νέα κατάσταση θα είναι γλυκιά και οι προβληματισμοί θα απαντηθούν γρήγορα και με σιγουριά.
Πρέπει να αποδεχτούμε τη νέα κατάσταση
Το επαναλαμβάνουμε συχνά στον εαυτό μας, το λέμε και στον γονιό μας: είναι μια νέα κατάσταση που πρέπει να αποδεχτούμε.
Θα δυσκολευτούμε στην αρχή. Θα υπάρξουν αμφισβητήσεις, προβλήματα και φόβοι. Αυτό είναι λογικό κι αναμενόμενο και είναι σωστό να το ζήσουμε—πώς αλλιώς θα είμαστε άνθρωποι;
Όσο, όμως, βλέπουμε ότι ο άνθρωπός μας είναι ευτυχισμένος, καθαρός, υγιής, ασφαλής και σωστά φροντισμένος, οι τύψεις και οι προβληματισμοί μας θα διαλυθούν. Το ζητούμενο είναι να βρούμε μια λύση που βοηθάει τον άνθρωπό μας και λύνει τα προβλήματα που δεν μπορούν να επιλυθούν στο σπίτι.
Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων Ηράκλειος
Αν νιώθετε ότι ο γονιός σας χρειάζεται επαγγελματική φροντίδα σε μία ευχάριστο, ασφαλές περιβάλλον, η Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων Ηράκλειος παρέχει σύγχρονες υπηρεσίες με πολλή αγάπη στους ηλικιωμένους.
Απευθυνόμαστε σε άτομα της τρίτης ηλικίας που αυτοεξυπηρετούνται και αναζητούν την κοινωνικοποίηση και τη διατήρηση ή ενίσχυση των ψυχοκινητικών ικανοτήτων τους.
Επίσης, σε ανθρώπους μη αυτοεξυπηρετούμενους λόγω χρόνιων παθήσεων ή άνοιας, που χρίζουν διαρκούς φροντίδας και παρακολούθησης.
Τέλος, φιλοξενούμε άτομα που βρίσκονται στο στάδιο της αποκατάστασης μετά από εγκεφαλικά επεισόδια, ορθοπεδικές επεμβάσεις κλπ., καθώς και σε ασθενείς που έχουν πάρει εξιτήριο από κάποιο νοσοκομείο ή κλινική και χρειάζονται φροντίδα την οποία αδυνατεί η οικογένεια να παρέχει κατ οίκον.
Όποια κι αν είναι η ανάγκη σας, η ΜΦΗ Ηράκλειος διαθέτει όλες τις αναγκαίες παροχές, και εξειδικευμένους ιατρούς όπως παθολόγο, νευρολόγο, ψυχίατρο, φυσικοθεραπευτή και 24ώρη νοσηλευτική φροντίδα.